De deur opendoen in pyjama na vluchtmisdrijf
In een zeer dun straatje raakt een bestuurder de zijspiegel van een andere auto.
Men stopt iets verder en er komt iemand de bestuurder tegemoet die beweert eigenaar te zijn van het aangereden voertuig.
De bestuurder geeft haar gegevens door maar ze zegt dat ze dringend weg moet naar een ziek familielid.
De politie komt iets later bij de bestuurder thuis aan. Men treft de bestuurder aan in pyjama en merkt een alcoholgeur op. De bestuurder beschikt niet over voldoende longinhoud en er wordt een arts gevraagd om bloed te nemen.
De venule waarin het bloed bewaard wordt, blijkt echter vervallen te zijn.
De bestuurder werd gedagvaard voor de Politierechtbank Oost-Vlaanderen, Afdeling Dendermonde
De bestuurder werd gedagvaard voor de Politierechtbank voor de volgende verkeersinbreuken:
- Als bestuurder van een voertuig op de openbare weg niet, in alle omstandigheden, hebben kunnen stoppen voor een hindernis die kon worden voorzien
(art. 10.1.3° van het KB van 1 december 1975 – De Wegcode – art. 29 §1 lid 3 en 38 §1, 3° van de Wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer) - Als bestuurder van een voertuig of van een dier, wetende dat dit voertuig of dit oorzaak van, dan wel aanleiding is geweest tot een verkeersongeval op een openbare plaats, de vlucht te hebben genomen om zich aan de dienstige vaststellingen te onttrekken, zelfs wanneer het ongeval niet aan zijn schuld te wijten was (art. 33§1, 1° en 38 §1, 5° van de Wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer)
- op een openbare plaats een voertuig of een rijdier te hebben bestuurd, of een bestuurder te hebben begeleid met het oog op scholing, terwijl de ademanalyse een alcoholconcentratie van ten minste 0,35 milligram per liter uitgeademde alveolaire lucht heeft gemeten of de bloedanalyse een alcoholconcentratie van ten minste 0,8 gram per liter bloed heeft aangegeven, namelijk een alcoholconcentratie van 0,54 mg/l, terwijl het misdrijf aan zijn/haar persoonlijk toedoen te wijten is (art. 34§2. 1° en 38§1 .1° Wegverkeerswet)
De uitspraak van de Politierechtbank Oost-Vlaanderen, Afdeling Dendermonde?
De Rechtbank heeft een deskundige aangesteld om de impact van vervallen bloedvenule op de alcoholberekening na te gaan. Er was geen impact volgens de deskundige en het resultaat zou zelfs minder kunnen zijn dan wat werd geanalyseerd.
De bestuurder werd veroordeeld tot :
- Voor de tenlastelegging A & C (= het niet kunnen stoppen voor een voorzienbare hindernis / alcoholintoxicatie):
- Een geldboete van 200,00 EUR X 8 = 1.600,00 EUR;
- Een rijverbod van 2 jaar, zijnde 2 X 360 dagen = 720 dagen.
- Voor de tenlastelegging B (= vluchtmisdrijf):
- Een geldboete van 200,00 EUR X 8 = 1.600,00 EUR waarvan 100,00 EUR x 8 met uitstel werd toegekend zodat de effectief te betalen geldboete 100,00 EUR x 8 = 800,00 EUR bedraagt;
- Een rijverbod van 1 maand, zijnde 30 dagen;
De Rechter had ook toepassing gemaakt van art. 42 Wegverkeerswet en de bestuurder lichamelijk of geestelijk ongeschikt verklaard een voertuig te besturen omdat uit de haaranalyse van de deskundige bleek dat de bestuurder overmatig alcohol gebruikt had.
De Rechter had het herstel in het recht tot sturen daarenboven tot tweemaal toe afhankelijk gemaakt van het slagen voor het theoretisch en praktisch examen en het slagen voor de medische en psychologische proeven.
Hoger beroep
Tegen dit vonnis werd beroep aangetekend, nl. tegen volgende onderdelen van het vonnis:
- De schuldigverklaring
- De strafmaat
- De toepassing van artikel 42 Wegverkeerswet
De uitspraak van de Correctionele Rechtbank te Dendermonde zetelend in graad van beroep?
De Rechtbank in beroep heeft het vonnis van de Politierechter bevestigd, met uitzondering van het rijverbod voor de tenlasteleggingen A en C voor een periode van 2 jaar, de tweemaal uitgesproken herstelexamens en – proeven, alsook wat betreft de toepassing van artikel 42 Wegverkeerswet.
Samengevat werd er m.a.w. opgelegd:
- Voor de tenlastelegging A & C (= het niet kunnen stoppen voor een voorzienbare hindernis / alcoholintoxicatie):
- Een geldboete van 200,00 EUR X 8 = 1.600,00 EUR;
- Een rijverbod van 1 maand (= 30 dagen) i.p.v. 2 jaar, zijnde 2 X 360 dagen = 720 dagen
- Voor de tenlastelegging B (= vluchtmisdrijf):
- Een geldboete van 200,00 EUR X 8 = 1.600,00 EUR waarvan 100,00 EUR x 8 met uitstel werd toegekend zodat de effectief te betalen geldboete 100,00 EUR x 8 = 800,00 EUR bedraagt;
- Een rijverbod van 1 maand, zijnde 30 dagen, evenwel nog verminderd met de periode van onmiddellijke intrekking, ofte 15 dagen, zodat het effectief gedeelte 15 dagen bedraagt.
De Rechter zei dat er géén verdere toepassing moet worden gemaakt van art. 42 Wegverkeerswet waardoor de bestuurder opnieuw lichamelijk of geestelijk geschikt verklaard werd een voertuig te besturen.
Het herstel in het recht tot sturen werd niet afhankelijk gemaakt van het slagen voor het theoretisch en praktisch examen en het slagen voor de medische en psychologische proeven.
De bestuurder werd wel tweemaal veroordeeld tot de bijdrage van 200,00 EUR in het Slachtofferfonds (samen 400,00 EUR), zijnde de verplichte (administratieve) bijdrage die de Politierechter dient op te leggen van zodra men veroordeeld werd tot een geldboete vanaf 26,00 EUR (x 8).
De bestuurder werd tenslotte ook nog veroordeeld tot een bijdrage in het Begrotingsfonds voor juridische tweedelijnsbijstand t.b.v. 20,00 EUR en tot de gerechtskosten (kosten van dagvaarding, bloedanalyse, speekseltest e.d.) die +/- 315,00 EUR bedragen
Deze gerechtskosten worden normaal gezien terugbetaald aan de bestuurder door de verzekeringsmaatschappij van zodra deze alles betaald heeft.